نوروز بزرگترین جشن باستانی ایرانی

 نوروز سال نو ایرانی است که در اعتدال بهاری جشن گرفته می‌شود که معمولاً در 20 یا 21 مارس است. کلمه «نوروز» ترکیبی از دو کلمه فارسی «اکنون» به معنای «جدید» و «روز» به معنای «روز» است، بنابراین تعطیلات به «روز نو» ترجمه می‌شود.

بیش از 3000 سال است که نوروز در ایران و بسیاری از کشورهای منطقه از جمله افغانستان، آذربایجان، تاجیکستان و ازبکستان جشن گرفته می شود. این جشن ریشه در آیین ایرانی باستانی زرتشتی دارد، اما امروزه توسط مردمی از ادیان و فرهنگ های مختلف جشن گرفته می شود.

این تعطیلات با تعدادی سنت مشخص می شود، از جمله نظافت خانه برای آماده شدن برای سال جدید، برپایی سفره ویژه ای به نام «هفت سین» که شامل هفت مورد است که با حرف فارسی «سین» شروع می شود، دیدار با دوستان و خانواده. و پذیرایی با غذاهای سنتی. هفت مورد روی سفره هفت سین معمولاً عبارتند از:

سبزه (جوانه گندم یا عدس که در ظرف می روید)

سیب (سیب)

سرکه (سرکه)

سامانو (پودینگ شیرینی که از جوانه گندم درست می شود)

سنجد (میوه خشک درخت نیلوفر آبی)

سماق (پودر سماق)

سکه (سکه)

در کنار این اقلام سنتی، خانواده ها اغلب اقلام دیگری را به سفره هفت سین اضافه می کنند که برایشان معنادار است.

نوروز زمان تجدید و تولدی دوباره است و زمانی است که مردم به سالی که گذشت فکر می کنند و چشم انتظار سالی هستند که در پیش است. این یک تعطیلات شاد و جشن است که با موسیقی، رقص و آتش بازی جشن گرفته می شود.